Αγνοώντας επιδεικτικά το πολιτικό αξίωμα «μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί εκ των υστέρων να κάνει αυτοκριτική για τη στρατηγική του επιλογή να στοιχηματίσει μαζικά και σχεδόν άκριτα στην εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη στην ηγεσία του κόμματος. Η προσδοκία πως ένας άφθαρτος και ασυνήθιστος πολιτικός newcomer θα μπορούσε, σχεδόν ως διά μαγείας, να ανατρέψει το πολιτικό σκηνικό και να οδηγήσει την παράταξη πίσω στην εξουσία μέσα σε ελάχιστο χρόνο, αποδείχθηκε τελικά πολιτικά αφελής — αν όχι επικίνδυνα απερίσκεπτη. Σήμερα, η ηγεσία και τα στελέχη του κόμματος προσπαθούν να αποτιμήσουν τις συνέπειες αυτής της βεβιασμένης επιλογής, αναγνωρίζοντας εμμέσως πως ο ενθουσιασμός υποκατέστησε τη στρατηγική και η ανάγκη για γρήγορη ανάκαμψη υπονόμευσε τη σοβαρή πολιτική αξιολόγηση. Η πραγματικότητα που βιώνει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει περιθώρια για ωραιοποιήσεις — η ελπίδα μετατράπηκε σε εσωστρέφεια και η επιθυμία για επιστροφή στην εξουσία προσγειώθηκε ανώμαλα στην ανάγκη για επαναπροσδιορισμό και ουσιαστική επανεκκίνηση.
«Στερνή μου γνώση, να σ’ είχα πρώτα» μοιάζει να είναι η φράση που συνοψίζει τις σκέψεις πολλών στην Κουμουνδούρου, καθώς πλέον αναγνωρίζεται ανοιχτά το σοβαρό πολιτικό και ηθικό ολίσθημα της εμπιστοσύνης που δόθηκε στον Στέφανο Κασσελάκη. Παρά την πολιτική τους εμπειρία, στελέχη του κόμματος παρασύρθηκαν σαν αρχάριοι, επιλέγοντας χωρίς τον παραμικρό έλεγχο να παραδώσουν την ηγεσία σε ένα πρόσωπο που όχι μόνο δεν είχε την παραμικρή σύνδεση με την Αριστερά, αλλά —όπως επιβεβαιώθηκε τελικά με δικαστική απόφαση— είχε και εμπλοκή σε υπόθεση απάτης. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί κόλαφο για την ηγετική ομάδα, τις «ομιλούσες κεφαλές» του κόμματος, που δεν αντιλήφθηκαν εγκαίρως σε τι παγίδα έβαζαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Όταν τελικά το κατάλαβαν, ήταν πια αργά. Επί έναν ολόκληρο χρόνο, το κόμμα γινόταν αντικείμενο χλεύης, απομειούμενο πολιτικά μέσα από την καθημερινή του έκθεση στα πάνελ των πρωινών εκπομπών, ενώ η υπόληψή του φθινόταν σταθερά. Ο λογαριασμός αυτής της επιλογής δεν είναι απλώς πολιτικός – είναι υπαρξιακός.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, αναγνώρισε δημόσια πως το ζήτημα Κασσελάκη αποτελεί ένα κρίσιμο κεφάλαιο για το μέλλον του κόμματος, δηλώνοντας σε συνέντευξή του στον Real FM ότι πρόκειται για μια «πολύ μεγάλη και σοβαρή συζήτηση», η οποία θα τεθεί ανοιχτά στο επικείμενο συνέδριο. Όπως ανέφερε, η Κεντρική Επιτροπή καλείται να εγκρίνει τις θέσεις ενόψει του συνεδρίου, στο οποίο θα συμπεριληφθεί ειδικό κεφάλαιο αφιερωμένο στην αναλυτική αποτίμηση των αιτίων που οδήγησαν τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε μια περίοδο «ελλειμμάτων», πολιτικής συρρίκνωσης και απαξίωσης. Η αναφορά Φάμελλου επιβεβαιώνει ότι το «ιστορικό ατύχημα» της επιλογής Κασσελάκη δεν θα περάσει στα ψιλά, αλλά θα λειτουργήσει ως εστία έντασης στις εσωκομματικές διεργασίες. Ήδη, διαφορετικές τάσεις μέσα στο κόμμα ερμηνεύουν τις εξελίξεις με όρους εσωτερικής δικαίωσης ή αποστασιοποίησης.
Στελέχη που είχαν διαφωνήσει εξ αρχής με την επιλογή Κασσελάκη νιώθουν τώρα επιβεβαιωμένα, ενώ η πλευρά Πολάκη, που φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την αναρρίχησή του στην ηγεσία, εμφανίζεται αμήχανη μπροστά στην αποκάλυψη της δικαστικής του εμπλοκής. Παρά την προηγούμενη στήριξη, κάποιοι επιχειρούν σήμερα να αναθεωρήσουν το αφήγημα, προβάλλοντας τον ισχυρισμό ότι αυτοί πρώτοι είχαν επισημάνει τις υπεράκτιες εταιρείες του Κασσελάκη, κάτι που είχε πυροδοτήσει τη δυσφορία του. Το συνέδριο αναμένεται, έτσι, να αποτελέσει όχι μόνο μια προσπάθεια απολογισμού, αλλά και το πεδίο επανατοποθέτησης δυνάμεων ενόψει μιας κρίσιμης καμπής για την ταυτότητα και τη βιωσιμότητα του κόμματος.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., Σωκράτης Φάμελλος, έθεσε ανοιχτά το κρίσιμο ζήτημα της αξιοπιστίας του κόμματος, τονίζοντας πως η δική του εκλογή αποσκοπεί πρωτίστως στην αποκατάστασή της. Παραδέχθηκε ότι η εκλογή Κασσελάκη και τα όσα ακολούθησαν ήταν το αποτέλεσμα συσσωρευμένων παθογενειών και σοβαρών ελλειμμάτων του παρελθόντος, τα οποία τώρα καλείται το κόμμα να αντιμετωπίσει ουσιαστικά. Η αυτοκριτική αυτή, αν και καθυστερημένη, έρχεται να επιβεβαιώσει τη βαθιά κρίση θεσμικής λειτουργίας που οδήγησε στην εκλογή ενός προσώπου χωρίς ιδεολογική συνάφεια με την Αριστερά και χωρίς πολιτικά εχέγγυα. Στο επίκεντρο της διήμερης συνεδρίασης της Κεντρικής Επιτροπής βρίσκεται η έγκριση σημαντικών αλλαγών, που θα συζητηθούν στις κομματικές οργανώσεις κατά τον προσυνεδριακό διάλογο και θα τεθούν προς ψήφιση στο συνέδριο στις 12-15 Ιουνίου. Κομβικός στόχος είναι να κλείσουν τα καταστατικά κενά που επέτρεψαν την ανάδειξη του Κασσελάκη, δημιουργώντας προϋποθέσεις ώστε τέτοια φαινόμενα να μην επαναληφθούν στο μέλλον. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί, έτσι, όχι μόνο να θωρακίσει τις εσωτερικές του διαδικασίες, αλλά και να αποκαταστήσει την πολιτική του αξιοπιστία απέναντι στην κοινωνία, γνωρίζοντας πως η ανοχή σε ερασιτεχνισμούς και η έλλειψη ελέγχου κόστισαν ήδη πολύ.
Στην προσπάθειά του να αφήσει πίσω τη φθορά και τη σύγχυση που προκάλεσε η περιπέτεια Κασσελάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εκπέμψει το μήνυμα μιας καθαρής επανεκκίνησης. Κεντρικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας αποτελεί η πρόθεση για οριστική κατάργηση των εσωκομματικών τάσεων, ώστε το κόμμα να λειτουργεί με ενιαία φωνή και μεγαλύτερη συνοχή, αποφεύγοντας τις δημόσιες αντιπαραθέσεις που συχνά αποδομούσαν το μήνυμά του. Η απόφαση αυτή δεν στοχεύει μόνο στην εσωτερική πειθαρχία, αλλά και στην ανάγκη επανασύνδεσης με την κοινωνία, καθώς γίνεται σαφές πως η εικόνα ενός κόμματος διαρκώς διχασμένου δεν πείθει τους πολίτες. Παράλληλα, δίνεται έμφαση στην ανάδειξη νέων προσώπων, αφήνοντας σταδιακά στο περιθώριο τη φθαρμένη παλιά φρουρά, η οποία δείχνει να έχει χάσει την απήχησή της. Το πολιτικό στίγμα που επιδιώκεται να διαμορφωθεί βασίζεται σε μια πιο συλλογική, καθαρή και ανανεωμένη παρουσία, με στόχο να αποκατασταθεί η αξιοπιστία και η δυναμική του κόμματος σε μια εποχή κρίσιμων μετατοπίσεων στο εκλογικό σώμα.
