Η πρώτη συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τασούλα, πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα βαρύ και άχαρο κλίμα στο Προεδρικό Μέγαρο. Παρά τη συμβολική σημασία που προσδίδεται παραδοσιακά σε τέτοιου είδους θεσμικές επαφές, η συγκεκριμένη συνάντηση έμοιαζε περισσότερο με μια τυπική διαδικασία, κενή πολιτική ουσία και μακριά από την πραγματική πολιτική ατζέντα ή τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν η χώρα.
Οι δηλώσεις που ακολούθησαν επιβεβαίωσαν την αποστειρωμένη φύση της συνάντησης. Ακούστηκαν γενικές αναφορές στην ανάγκη θεσμικής συνεργασίας και σεβασμού του Συντάγματος, χωρίς καμία συγκεκριμένη αναφορά σε θέματα που απασχολούν την κοινωνία ή το πολιτικό σκηνικό. Ο Μητσοτάκης περιορίστηκε σε ευχές και δηλώσεις στήριξης προς τον θεσμό της Προεδρίας, ενώ ο Τασούλας έδωσε με ευγένεια, διατηρώντας έναν ρόλο καθαρά συμβολικό και απολιτικό, όπως ακριβώς αναμενόταν από τη θέση που κατέχει πλέον.
Το όλο σκηνικό θύμισε περισσότερο τελετουργία χωρίς περιεχόμενο, ένα θέατρο σκιών στο οποίο οι πρωταγωνιστές ακολουθούν ένα προκαθορισμένο σενάριο, μακριά από κάθε διάθεση για ουσιαστική τοποθέτηση ή παρέμβαση. Η συνάντηση αυτή ανέδειξε, με τον πιο εύγλωττο τρόπο, τα όρια του θεσμικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας στο σημερινό πολιτικό σύστημα, καθώς και η τάση της κυβέρνησης να μετατρέπει τις θεσμικές στιγμές σε επικοινωνιακά στιγμιότυπα, χωρίς πραγματικό βάθος.
Σε μια περίοδο όπου η κοινωνία απαιτεί ουσιαστικές τοποθετήσεις και παρεμβάσεις για καίρια ζητήματα, η εικόνα αυτής της πρώτης συνάντησης περισσότερο υπογράμμισε την απομάκρυνση της πολιτικής ηγεσίας από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, παρά ενίσχυσε το κύρος των θεσμών.
Φανφάρες και αντιφάσεις στην πρώτη επίσκεψη Μητσοτάκη στην Τασούλα
Όπως ήταν αναμενόμενο, η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Τασούλα, στο Προεδρικό Μέγαρο δεν είχε τίποτα το ουσιαστικό. Κυριάρχησαν οι επικοινωνιακές φανφάρες, οι τυπικές και οι φωτογραφίες για το φακό, ενώ απουσίαζε σημαντικό περιεχόμενο που να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της κοινωνίας. Το κλίμα ήταν βαρύ, χωρίς ειλικρινή διάθεση για πολιτικό λόγο ή ανάδειξη κρίσιμων ζητημάτων.
Ο Πρωθυπουργός, πιστός στη γνωστή ρητορική του, μίλησε για «δημοσιονομική πειθαρχία» και «ισορροπία», όροι που, στην πράξη, έχουν μεταφραστεί σε διαρκή φτωχοποίηση της κοινωνικής πλειοψηφίας και συνεχή οικονομική ενίσχυση των λίγων προνομιών και των «δικών του». Παρά τις κοινωνικές αντιδράσεις και την ασφυκτική πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες πολίτες, ο ίδιος δήλωσε αισιόδοξος για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, επικαλούμενος ακριβώς «θετικές ενδείξεις», χωρίς να εξηγεί πού αυτές εντοπίζονται και σε ποιους απευθύνονται.
Το όλο σκηνικό είχε περισσότερο επικοινωνιακό show, παρά μια σοβαρή, θεσμική συνάντηση με πολιτικό βάρος. Οι δηλώσεις περιορίστηκαν σε γενικότητες και ευχές, χωρίς αναφορές στα κρίσιμα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως η ακρίβεια, οι ανισότητες, η εργασιακή ανασφάλεια και η διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών. Η συνάντηση δεν πρόσθεσε τίποτα στον δημόσιο διάλογο και επιβεβαίωσε την αποσύνδεση απλώς της πολιτικής ηγεσίας από τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Η σκληρή πραγματικότητα πίσω από τις «θετικές ενδείξεις» Μητσοτάκη
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πιστός στη γραμμή της ωραιοποίησης της πραγματικότητας, χαρακτήρισε «θετικό» το κλίμα στην οικονομία, την ώρα που η καθημερινότητα των πολιτών συνθλίβεται από την ακρίβεια, την ασυδοσία και την ατιμωρησία. Η κυβέρνησή του έχει αφήσει την κοινωνία να παλεύει μόνη απέναντι σε ανεξέλεγκτες τιμές βασικών αγαθών – φαινόμενο που κορυφώθηκε τις ημέρες του Πάσχα, με πολλούς να χαρακτηρίζουν το ακριβότερο των τελευταίων δεκαετιών. Παράλληλα, η αισχροκέρδεια παραμένει χωρίς σοβαρή κρατική παρέμβαση, οι τράπεζες και τα funds λειτουργούν ανεξέλεγκτα, και η κυβέρνηση φαίνεται περισσότερο απασχολημένη με τη συγκάλυψη σκανδάλων, τη χειραγώγηση της πληροφόρησης και την απόκρυψη της αλήθειας, ειδικά σε υποθέσεις που εκθέτουν το Μέγαρο Μαξίμου.
Μέσα σε αυτό το τοπίο, ο Πρωθυπουργός δεν είπε να μιλήσει και για «ενθαρρυντικό ξεκίνημα» στον τουρισμό. Ωστόσο, αποσιώπησε πλήρως το γεγονός ότι μέσα σε μόλις δύο ημέρες σημειώθηκαν δύο θάνατοι εργαζομένων σε ξενοδοχεία: ένας 65χρονος στη Ρόδο και μια 59χρονη στη Σαντορίνη. Θάνατοι που μαρτυρούν τις συνθήκες εντατικοποίησης και εξάντλησης στον τουριστικό κλάδο, πίσω από τις βιτρίνες των υψηλών αφίξεων και των ρεκόρ εσόδων. Η αποσιώπηση αυτών των περιστατικών υπογραμμίζει με τον πιο κυνικό τρόπο την επιλεκτική στάση της κυβέρνησης απέναντι στην πραγματικότητα: ανάδειξη των «θετικών ενδείξεων» όταν πρόκειται για νούμερα και εικόνα, αποσιώπηση και αδιαφορία όταν πρόκειται για ανθρώπινες ζωές και εργασιακά δικαιώματα.
Η εικόνα που παρουσιάστηκε στο Προεδρικό Μέγαρο, με τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με το νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δεν είναι απλώς αποκομμένη από την κοινωνία· είναι προκλητική απέναντί της. Με ένα προσωπικό και δηλώσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, επιχειρεί να καλυφθεί η πλήρης αδυναμία –ή άρνηση– της κυβέρνησης να απαντήσει στις πραγματικές ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Ο Πρόεδρος σε ρόλο θεατή στο κυβερνητικό θέατρο σκιών
Από τη δική του πλευρά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας δεν έκανε καμία προσπάθεια να ξεφύγει από τον ρόλο του άχρωμου θεσμικού παρατηρητή. Με δηλώσεις γενικών και χωρίς καμία ουσιαστική τοποθέτηση, περιορίστηκε σε φράσεις-κλεισές και ανούσιες αναφορές που δεν άγγιξαν ούτε επιφανειακά τα ζητήματα που καίνε την κοινωνία. Η παρουσία του στη συνάντηση επιβεβαίωσε ότι αντιλαμβάνεται τον ρόλο του περισσότερο ως διακοσμητικό στοιχείο, παρά ως θεσμικό αντίβαρο με λόγο και ευθύνη απέναντι στα πολιτικά τεκταινόμενα.
Ο Κωνσταντίνος Τασούλας υποστήριξε χωρίς καμία αντίρρηση στο αφήγημα της κυβέρνησης, προσφέροντας ουσιαστικά κάλυψη σε μια σκηνοθετημένη εικόνα κανονικότητας και ευημερίας, που όμως ελάχιστη σχέση έχει με την καθημερινότητα των πολιτών. Έδωσε την εντύπωση πως συμμετείχε σε μια κακοστημένη παράσταση, χωρίς πολιτικό βάθος, χωρίς ευαισθησία και χωρίς καμία διάθεση να σταθεί κριτικά ή έστω να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή της εκτελεστικής εξουσίας. Με αυτή τη στάση, επιβεβαίωσε ότι ήταν πρόθυμος να παίξει τον ρόλο του κομπάρσου στο κυβερνητικό θέατρο σκιών, συμβάλλοντας στην εδραίωση μιας εικόνας θεσμικής αδράνειας, σε μια περίοδο που θα απαιτούσε ακριβώς το αντίθετο: λόγο καθαρό, στάση υπεύθυνη και παρουσία με πολιτικό βάρος.
- Ο διάλογος Μητσοτάκη-Τασούλα μετά τα «καλορίζικος» και τα «σας καλωσορίζω»:
Κ. Μητσοτάκης:
Κύριε Πρόεδρε. Να ξεκινήσω ευχόμενος σας και πάλι καλή δύναμη. Και καλή επιτυχία στη νέα σας θητεία. Είναι η πρώτη μας συνάντηση μετά την εκλογή σας, όπως γνωρίζετε και επί της προκατόχου σας, είχαμε θεσμοθετήσει μια μηνιαία συνάντηση για μια συζήτηση εφ όλης της ύλης, την οποία συνήθεια προσδοκώ να καθιερώσουμε και επί δικών σας ημερών.
Και αυτή η πρώτη μας συνάντηση, λαμβάνει χώρα σε μια εποχή μεγάλων γεωπολιτικών αλλά και οικονομικών αναταράξεων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν εμπορικό πόλεμο, ο οποίος ξεκίνησε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, του οποίου τα αποτελέσματα ακόμα μέχρι σήμερα είναι απρόβλεπτα. Αλλά όλοι οι εμπορικοί πόλεμοι τελικά έχουν μόνο χαμένους και κανέναν κερδισμένο.
Ελπίζω ότι τουλάχιστον όσον αφορά τις σχέσεις της Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών, θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τους επόμενους τρεις μήνες για να διαπραγματευτούμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο μια εμπορική συμφωνία, η οποία θα είναι αμοιβαία ωφέλιμη, καθώς το εμπόριο μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ηνωμένων Πολιτειών είναι τόσο μεγάλο και τόσο πολυποίκιλο που μια οποιαδήποτε διαταραχή του θα είχε σίγουρα αρνητικές επιπτώσεις και στην αμερικανική αλλά και στην ευρωπαϊκή οικονομία.
Και θα σας έλεγα ότι αυτή η παγκόσμια οικονομική αναταραχή καθιστά ακόμα πιο σημαντική την σταθερότητα της ελληνικής οικονομίας και την δημοσιονομική ισορροπία, την οποία έχουμε πετύχει. Αυτή η δημοσιονομική ισορροπία είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζονται όλες οι οικονομικές μας πολιτικές. Και βέβαια σε οποιαδήποτε περίοδο αναταραχής, το να υπάρχει οικονομική και πολιτική σταθερότητα καθίσταται ακόμα πιο σημαντικό ζητούμενο των καιρών.
Έχω πει πολλές φορές ότι έχω εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας και ότι θεωρώ ότι οι καλύτερες μέρες είναι ακόμα μπροστά μας. Από την άλλη, οφείλουμε να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί και συνεπείς, καθώς κανείς δεν γνωρίζει τις επιπτώσεις αυτής της παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής στους ρυθμούς ανάπτυξης και στην πορεία των δημόσιων οικονομικών. Παρά ταύτα, να ξέρετε ότι παραμένω αισιόδοξος.
Οι ενδείξεις που έχουμε για τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας είναι όλες θετικές. Είχαμε πολύ θετικά στοιχεία στο μέτωπο των εξαγωγών το πρώτο δίμηνο, κάτι το οποίο επιβεβαιώνει ότι η εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας είναι πια μια πραγματικότητα την οποία οφείλουμε να ενισχύσουμε περαιτέρω. Η ανεργία εξακολουθεί να αποκλιμακώνεται και ο τουρισμός φαίνεται να έχει ξεκινήσει πολύ ενθαρρυντικά.
Τέλος, επιτρέψτε μου να κάνω και μια αναφορά σε μια άλλη εξέλιξη, η οποία έλαβε χώρα χθες και η οποία ξέρω ότι θα σας ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Στην Unesco πάρθηκε μια πολύ σημαντική απόφαση να χαρακτηριστεί η 9η Φεβρουαρίου, Ημέρα Θανάτου του εθνικού μας ποιητή, του Διονυσίου Σολωμού, ως η Διεθνής Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας. Μια πρόταση η οποία έγινε από 88 κράτη μέλη της Unesco. Απαιτείται ακόμα μια τυπική επικύρωση, αλλά ουσιαστικά η απόφαση είχε ήδη ληφθεί και νομίζω ότι αυτό είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη που πιστοποιεί τη σημασία της πολιτιστικής διπλωματίας. Διότι η ελληνική γλώσσα δεν είναι μια γλώσσα, η οποία ομιλείται από εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, όπως άλλες γλώσσες που έχουν τη δική τους τιμητική ημέρα αναγνώρισης. Όμως, μια γλώσσα με πολύ βαθιά και βαριά ιστορία και σίγουρα μια σημαντική αναγνώριση σε επίπεδο Unesco της σημασίας της, αλλά βέβαια και της υποχρέωσης που έχουμε ως οι προστάτες της ελληνικής γλώσσας να την προστατεύσουμε, να την αναδείξουμε και να τη διαδώσουμε ακόμα περισσότερο.
Κ. Τασούλας:
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας ευχαριστώ για την σημερινή επίσκεψη ένα μήνα ακριβώς μετά την ορκωμοσία μου και έχει σημασία που αναδείξατε το γεγονός ότι συνεχίζετε μια παράδοση που είχε ξεκινήσει από την προκάτοχό μου, την κυρία Σακελλαροπούλου. Η ενημέρωση δηλαδή μεταξύ των δύο θεσμικών παραγόντων του πολιτεύματος, του Προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού. Αυτή η επικοινωνία είναι χρήσιμη και μπορεί το γεγονός αυτό να μην είναι τόσο συγκλονιστικό ως προς την ανάγκη συνέχειας. Αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να πω ότι το να συνεχίζονται δοκιμασμένες πρακτικές είναι κάτι χρήσιμο στην Ελλάδα που δεν φημιζόμαστε για την εμμονή μας στη διάρκεια και στη συνέχεια. Και φυσικά εννοώ πολύ πιο βαριά και πολύ πιο σημαντικά πράγματα που συνήθως σταματάνε όχι μόνο όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις, αλλά ενδεχομένως και στην περίοδο την ίδια την κυβερνητική θητεία. Η δύναμη λοιπόν την συνέχειας των σωστών πρωτοβουλιών είναι σημαντική για την χώρα μας.
Πάμε τώρα στα νέα που μου φέρατε. Τα οποία είναι γνωστά ιδίως το πρόβλημα της δυσπροσαρμοστίας, το οποίο υπάρχει στο διεθνή στίβο και το οποίο αναδεικνύει όχι απλώς την ανάγκη προετοιμασίας, αλλά την ανάγκη απίστευτα γρήγορης προσαρμοστικότητας στις συνθήκες. Έχουμε δραματικές αλλαγές ως προς την αμφισβήτηση. Δεν έχει ακόμη εμπεδωθεί αυτή η αμφισβήτηση, αλλά υπάρχει εκφρασμένη αμφισβήτηση και στο γεωπολιτικό και στο γεωοικονομικό πεδίο. Στο γεωπολιτικό πεδίο αμφισβητείται η αρχιτεκτονική ασφαλείας, όπως καθιερώθηκε μετά το ’45, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στο γεωπολιτικό. Στο γεωοικονομικό έχουμε μία επιστροφή, μία απόπειρα επιστροφής στον προστατευτισμό. Μας πάει ίσως και περισσότερο από 100 χρόνια πίσω. Και όπως πολύ σωστά είπατε, αυτό έχει μόνο κάποιους να χάσουν και να χάσουν έντονα και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Ξέρω πως είναι στην Αμερική τώρα ο Επίτροπος Εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση με ενιαία φωνή, στην οποία μετέχουμε και συνηγορούν και γι αυτό να αντιμετωπίσει το θέμα χωρίς αμηχανία, χωρίς ένταση, χωρίς εχθρότητα. Δεν υπάρχει εχθρότητα, αλλά να εξηγηθεί ακριβώς αυτό που είπατε, πως μόνο να χάσουμε έχουμε και οι δύο πλευρές. Οπότε ας ευχηθούμε πως αυτές οι πρωτοβουλίες θα κατασιγάσει αυτή την ένταση, η οποία έχει προκληθεί.
Ήμουν στο Μεσολόγγι προχθές, κύριε Πρόεδρε και θα δείτε πως το συνδυάζω με την ελληνική γλώσσα και το πολύ ευχάριστο νέο, το οποίο φέρατε. Στο Μεσολόγγι γιορτάστηκε η 199η επέτειος της εξόδου, ίσως του πιο ηρωικού γεγονότος της ελληνικής Επαναστάσεως και έζησα όλη την ώρα που ήμουν εκεί και ήμουν αρκετή ώρα με εκπροσώπους των κομμάτων και της κυβέρνησης, ένα κλίμα εθνικής ανάτασης και συνοχής.
Το θέμα της ελληνικής γλώσσας και της επιτυχίας που σημειώθηκε να αναγνωριστεί η 9η Φεβρουαρίου, Ημέρα του Θανάτου του Διονυσίου Σολωμού, ως Παγκόσμια Ημέρα της Ελληνικής Γλώσσας, ήταν αναγνωρισμένη εσωτερικά από Υπουργική απόφαση, αλλά όχι παγκόσμια. Αυτή η αναγνώριση τώρα που γίνεται παγκόσμια, είναι ένα θέμα που είμαι βέβαιος θα ενώσει τον ελληνικό λαό. Θα νιώσει υπερήφανος για την γλώσσα του, για την παράδοσή του και θα ανοίξει νέους ορίζοντες αξιοποίησης του πιο μεγάλου όπλου μας, δηλαδή του πολιτισμού μας.
Δεν είναι τυχαίο, κύριε Πρόεδρε ότι και τα δύο Νόμπελ που κατέκτησε η χώρα μας το ’63 με τον Γιώργο Σεφέρη και το ’79 με τον Ελύτη, έχουν να κάνουν με την ελληνική γλώσσα. Και οι δύο σπουδαίοι ποιητές μας Στην ομιλία του στην Ακαδημία της Στοκχόλμης είπαν ότι τιμάται η γλώσσα, η ελληνική. Ο Σεφέρης είπε ότι “σήμερα τιμάται η ελληνική γλώσσα που ομιλείται επί αιώνες αδιάσπαστα και αδιάκοπα”. Και ο Ελύτης, μιλώντας στους Έλληνες μετανάστες μια δυο μέρες μετά την απονομή, τον Νοέμβριο του ’79, τους είπε ότι δεν υπάρχει άλλη γλώσσα στον κόσμο που η λέξη ουρανός και η λέξη θάλασσα να μιλιέται επί 3.000 χρόνια, από τον Όμηρο και τον Πλάτωνα μέχρι σήμερα. Αυτό το όπλο λοιπόν, αυτό το πολιτισμικό όπλο, είναι κάτι που αξίζει να αξιοποιηθεί από εδώ και πέρα. Είναι κάτι που θα μας ενώσει. Το χρειαζόμαστε και θα μπορέσει η Ελλάδα να κάνει αυτό το άλμα προς το εξωτερικό κραδαίνοντας όχι στοιχεία αλλά στοιχεία που αναδεικνύουν την παράδοση.
Είναι εντυπωσιακή και θα σας το δώσω τώρα, φεύγοντας, αυτή η ομιλία που έκανε το 1959 στη Διεθνή Τράπεζα Ανασυγκρότησης, ο Ξενοφών Ζολώτας, ο οποίος μιλώντας τέλη της δεκαετίας του ’50 έκανε μια ομιλία δύο σελίδων, όπου χρησιμοποίησε μόνο ελληνικές λέξεις, οι οποίες όμως χρησιμοποιούνται στα αγγλικά και έτσι εντυπωσίασε το ακροατήριο. Και νομίζω πως χάρη σε εκείνη την ομιλία πετύχαμε και κάποια οφέλη από την Τράπεζα Ανασυγκρότησης. Είναι μια ενδιαφέρουσα ομιλία. Ίσως είναι μια ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε αυτές τις επιτυχίες τώρα που η Unesco αναγνώρισε επιτέλους κάτι το οποίο είναι γνωστό και αξίζουν συγχαρητήρια όχι μόνο στον πρέσβη μας στην Ουνέσκο, τον κ. Κουμουτσάκο, αλλά και στους επιστήμονες οι οποίοι τον βοήθησαν.
Κύριε Πρόεδρε, αναφέρατε το μεγάλο μυστικό. Το μεγάλο μυστικό δεν έχει την γοητεία της ποίησης που μιλούσαμε προηγουμένως. Είναι πεζό. Είναι η οικονομία η οποία πρέπει να πάει καλά. Πρέπει λοιπόν η πολιτεία να φροντίσει η οικονομία να πάει όσο καλύτερα γίνεται ώστε η ποθητή κοινωνική συνοχή να υποστηριχθεί όχι μόνο με τρόπους διδακτικούς, αλλά και με τρόπους βελτίωσης της ζωής των Ελλήνων. Ο ελληνικός λαός, το ένιωσα αυτό και προχθές στο Μεσολόγγι, θέλει και να είναι ασφαλής, θέλει και να προκόψει. Αλλά και οι δύο παράγοντες εθνικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής, ενίσχυσης των ασθενέστερων κυρίως, εξαρτώνται από την οικονομία. Συνεπώς, η πολιτεία, η κυβέρνηση, τα κόμματα, όλοι πρέπει να συμβάλλουν στην διαμόρφωση ενός κλίματος, μιας ατμόσφαιρας που θα επιτρέψει στην οικονομία να κάνει άλματα, όχι απλώς βήματα μπροστά, ώστε το μέρισμα αυτής της επιτυχίας, χωρίς να υπονομεύσουμε την δημοσιονομική ευστάθεια, να μπορέσει να μετατραπεί σε ενίσχυση και της ασφάλειάς μας και της κοινωνικής μας προκοπής.
Σας καλωσορίζω λοιπόν επισήμως εδώ, στο Προεδρικό Μέγαρο. Σας ευχαριστώ για αυτή την ενημέρωση που θα γίνει και εύχομαι κάθε επιτυχία προς όφελος του ελληνικού λαού. Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλες και όλους. Είναι η γιορτή της ελπίδας και πολύ περισσότερο της ελπίδας που πραγματοποιήθηκε.
